توضیحات
دعای هفتم صحیفه سجادیه، دعایی است که در زمان سختی‌ها و اندوه‌ها خوانده می‌شود و در آن باز شدن گره‌های زندگی از خداوند متعال درخواست می‌گردد.
فرازهای مختلف این دعای کوتاه علاوه بر جنبه‌ی درخواستی آن، پر است از مضامین بلند معرفتی و عرفانی.
امام سجاد علیه السلام در این دعا پرده از حقیقت وجودی انسان برداشته و راز نهان رنجهای آدمی را تبیین می‌نماید که همانا اتصال انسان است به عالم غیب و یافتن آرامش روحی.
